Tourdile(-d'Apulìo)
Tordylium apulum
Apiaceae Umbelliferae
Noms en français : Tordyle d'Apulie, Tordyle des Pouilles.
Descripcioun :Aquéu tourdile, pas proun grand, trachis dins li champ e ermas proche de la coustiero. Se recounèis majamen quouro es en fru, di proun poulit, emé si bord merleta. Li flour de deforo an uno souleto petalo, la cambo a de péu mouligas e li fueio soun divisado e penado.
Usanço :Li fueio dóu tourdile-d'Apulìo se manjon en Grèço e en Itàli.
Port : Erbo
Taio : 0,2 à 0,6 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Tordylium
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae
Ordre : Apiales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 4 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Abriéu à jun
Liò : Ermas
- Camin
- Champ
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Óurigino Mediterrano-Touranieno
Ref. sc. : Tordylium apulum L., 1753
Vióuleto(-d'Argentera)
Viola argenteria
Violaceae
Nom en français : Violette d'Argentera.
Descripcioun :Aquesto pichoto e poulideto vióuleto trachis dins li claparedo e gres dis Aup marino sus sòu séusous. Se recounèis à si fueio redouno en couor à la baso e à si flour mai larjo qu'auto. Es uno planto endemico dis Aup marino e de Corso. Acò èi de vèire emé soun ancian estacamen emé Prouvènço i'a 30 milioun d'annado.
Usanço :Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.
Port : Erbo
Taio : 5 à 10 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola
Famiho : Violaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 20 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 2000 à 3000 m
Aparado : Noun
Remarco : Endemico Aup marino e Corso
Juliet à avoust
Liò : Claparedo
- Gres
- Roucas
- Asclo de roucas
Estànci : Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupo
Ref. sc. : Viola argenteria Moraldo & Forneris, 1988